วันพุธที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2555

บทความ ใครฆ่าชาวนาให้ตายทั้งเป็น ผลชาวนาฉิบหาย นายทุน ข้าราชการ ที่ทุจริตร่ำรวย บทความนี้มีคำตอบ.




บทความ ใครฆ่าชาวนาให้ตายทั้งเป็น ผลชาวนาฉิบหาย นายทุน ข้าราชการ ที่ทุจริตร่ำรวย
 บทความนี้มีคำตอบ


เพื่อการเรียนรู้ให้เป็นที่เข้าใจง่าย จะลำดับบทความเป็นข้อๆ ดังนี้
1. ใครฆ่าชาวนาให้ตายทั้งเป็น ความหมายก็คือ เกิดจากนโยบายการประกันราคาข้าวและนโยบายรับจำนำข้าวของรัฐบาล ผู้อ่านถาม สองนโยบายนี้เป็นสาเหตุอย่างไร อธิบายหน่อยไม่เข้าใจ


คำตอบ การประกันราคาข้าวคือ เมื่อชาวนาปลูกข้าวได้ แต่ราคาข้าวตกต่ำ รัฐบาลก็ออกนโยบายช่วยเหลือชาวนา กล่าวคือ ให้ชาวนานำข้าวไปขายให้กับผู้ประกอบการโรงสีที่รัฐบาลเข้าไปตกลงให้รับซื้อตามราคาประกัน ผล ชาวนาไม่ได้รับการช่วยเหลือจริง เช่น ราคาข้าวที่รัฐบาลประกาศให้โรงสีรับซื้อเกวียนละ 15,000 บาท ก็กดราคาซื้อได้เพียง 12,000 บาท โดยอ้างว่า ข้าวมีคุณภาพต่ำและมีความชื้นสูง  2. ข้อตกลงการประกันราคาข้าว มิใช่ข้อกฎหมาย ชาวนาไม่มีอำนาจอะไรไปต่อรองกับโรงสีที่ตั้งเงื่อนไขได้ จะไปต่อรองกับรัฐบาลก็ไปไม่ถึง เพราะ นักการเมืองเจ้ากระทรวงที่รับผิดชอบ กลับโยนปัญหากลับไปที่ชาวนาว่า ปลูกข้าวที่ปลูกได้มีคุณภาพต่ำเอง


สรุป
ข้าว 1 เกวียน โรงสืรับซื้อจากชาวนา 12,000 บาท
รัฐบาลซื้อข้าว 1 เกวียนต่อจากโรงสี 15,000 บาท ผลก็คือ นายทุนเถ่าแก่โรงสีได้กำไร 3,000 บาท เม็ดเงินที่ได้กำไรตรงนี้ นายทุนเถ้าแก่โรงสีก็นำมาแบ่งกับข้าราชการและนักการเมืองชั่วที่ทุจริต นี่เป็นตัวอย่างเพียง 1 เกวียน ผลประโยชน์ชาติฉิบหาย ชาวนาตายจนเป็นหนี้เหมือนเดิม การแก้ไขปัญหาข้าวล้มเหลว!!!


คำตอบ การรับจำนำข้าวคือ เมื่อชาวนาปลูกข้าวได้ แต่ราคาข้าวตกต่ำ รัฐบาลก็ออกนโยบายช่วยเหลือชาวนา กล่าวคือ ให้ชาวนานำข้าวไปจำนำกับไซโลที่รัฐบาลไปเช่าเป็นโกดังจากนายทุน เพื่อใช้เป็นที่เก็บข้าว ผล ชาวนาไม่ได้รับการช่วยเหลือจริง เช่น ราคาข้าวที่รัฐบาลประกาศให้รับจำนำเกวียนละ 15,000 บาท ก็กดราคาจำนำได้เพียง 12,000 บาท โดยอ้างว่า ข้าวมีคุณภาพต่ำและมีความชื้นสูง


 สรุป


ข้าว 1 เกวียน ไซโลรับจำนำจากชาวนา 12,000 บาท
รัฐบาลจ่ายเงินรับจำนำข้าว 1 เกวียน 15,000 บาท ผลก็คือ เกิดกำไรจากผลต่าง 3,000 บาท เม็ดเงินตรงนี้ นายทุนเจ้าของไซโลให้รัฐบาลเช่า ก็นำมาแบ่งกับข้าราชการและนักการเมืองชั่วที่ทุจริต นี่เป็นตัวอย่างเพียง 1 เกวียน ผลประโยชน์ชาติฉิบหาย ชาวนาตายจนเป็นหนี้เหมือนเดิม การแก้ไขปัญหาข้าวล้มเหลว แต่ที่ซวยกว่าการรับประกันราคาข้าวก็คือ ไม่รับจำนำข้าวจากชาวนา ให้ไปตายเอาดาปหน้า ไล่ส่งชาวนาให้นำข้าวไปขายกับนายทุนเถ้าแก่โรงสีเอง ส่วนนายทุน ข้าราชการ นักการเมือง ร่วมกันหาข้าวที่ราคาถูกจากประเทศเพื่อนบ้าน มารับจำนำเองตรงนี้กำไรก็จะเพิ่มขึ้นไปอีก มาถึงตรงนี้ปัญหาการเก็บข้าวที่มีคุณภาพต่ำและมีความชื้นสูงเป็นเวลานานๆ ผลก็คือ 1. ข้าวเน่า 2. น้ำหนักหาย 3. เกิดมอดกัดกินข้าว 4. ต้องนำสารเคมีมากำจัดมอด พอเวลาข้าวที่รับจำนำไว้จะนำออกมาขาย ท่านผู้อ่านก็ลองหลับตานึกภาพดูว่า ผลประโยชน์ชาติไม่ได้อะไรเลย แต่กลับฉิบหายไม่รู้กี่ต่อ


2. การแก้ปัญหาข้าวของรัฐบาลเลวก็คือ การหาเสียงพ่นลมปาก สร้างภาพและการทุจริตคอรัปชั่นเท่านั้นเอง ชาวนาต้องตายทั้งเป็น ไม่มีโอกาสตั้งตัวปลดหนี้สินเลย รัฐบาลก็วางยาซ้ำกล่าวคือ ใช้อานาจให้มีการพักหนี้ เพื่อหวังให้ชาวนา คนยากจน ต้องซื่อสัตย์ ตกอยู่ในวงจรอุบาทว์ทางการเมือง เมื่อมีการเลือกตั้งใหม่ ก็จำต้องเลือก ส.ส. พวกนี้เข้าไปนั่งในสภาอีก เพียงเพื่อหวังว่า จะได้รับการช่วยเหลืออีก แบบนี้ก็เรียกได้ว่า ชาวนาไทยตายทั้งเป็นแล้ว!!!


3. ทางออกการแก้ปัญหาราคาข้าวตกต่ำ มีดังนี้
31. ชาวนาต้องรู้จักลดต้นทุนการปลูกข้าวก่อน มีหลายเรื่องเลยที่ชาวนาไทย มีอคติ ถูกฝังหัวกับความคิดเก่าๆ ไม่กล้าเปลี่ยนแปลง ตัวอย่างเช่น ไม่ยอมเลิกการใช้สารเคมี ยาฆ่าแมลง ปุ๋ยเคมี ถ้าเลิกใช้แล้วมาพัฒนา เตรียมดินเป็นระบบเกษตรอินทรีย์ ใช้ปุ๋ยหมัก ปุ๋ยคอก ก็จะลดต้นทุนได้
3.2 การทำนาแบบเก่า เช่น นาหว่าน นาดำ เป็นต้นเหตุที่มีต้นทุนการใช้เมล็ดพันธุ์ข้าวเปลืองโดยใช่เหตุและยังทำให้ต้นข้าวไม่สามารถแตกกอได้มากกว่าที่จะเป็น ทางออกให้ทำนาแบบนาโยน ก็จะลดต้นทุนได้อีกมาก
3.3 รัฐบาลจัดหาการตลาดต่างประเทศ ชาวนารวมผลผลิตข้าวกันในรูปสหกรณ์ แล้วส่งออกขายต่างประเทศตามโควต้าที่ได้รับ ยกเว้นภาษี ข้าราชการ นักการเมือง ไม่กินใต้โต๊ะ แค่นี้ชาวนาก็รอดแล้ว!!!
3.4 แปลกแต่ก็จริง ชาวนาปลูกข้าวผลิตผลดี ส.ส.เธอเอาเงินภาษีประชาชนมาช่วยชาวนา ผล ชาวนาจนเหมือนเดิม แต่เธอส.ส.กลับรวย แต่ที่ร้ายกว่านั้น หลังจากมีโกงกินกันเสร็จแล้ว ราคาข้าวในประเทศกลับมีราคาแพงขึ้น นายทุนที่จำหน่ายข้าวรวยอีกต่อ แต่ผู้บริโภคตาดำๆในประเทศต้องซื้อข้าวแพง!!!
ขอถาม ส.ส. รัฐบาล เธอแก้ไขปัญหาข้าวแบบไหน ทำไมไม่โผล่หัวออกมารับผิดชอบ.


สรุปปิดประเด็น
   ประเทศไทยต้องหยุดการเมืองสัก 5 ปี เพื่อแก้ไขระบบการเมือง มีบทลงโทษรุนแรงเรื่องการทุจริตคดี         ต้องไม่มีอายุความ แก้กฎหมายปิดช่องว่างการทุจริต


   ที่สำคัญที่สุด จะทำอย่างไรให้เลือกตั้ง ส.ส. เข้าสภาแบบได้ ส.ส. ไม่ซื้อเสียง ไม่มีต้นทุน
   จะไม่ต้องมาโกงชาติ ขายชาติ แบบทุกวันนี้
   ส่วนประชาชนระดับเม็ดคะแนนที่เรียกกันว่า พวกรากหญ้า เมื่อไรจะมีจิตสำนึกไม่ขายเสียง


   ปัญหาชาติทุกวันนี้ ส.ส. นักการเมือง ข้าราชการ ผู้ปกครองระดับสูง
   มันต้องการทำให้ประชากรส่วนใหญ่ของประเทศโง่ ยากจน แตกแยก สับสน
   เพื่อจะได้ปกครองง่าย ไม่มีการตรวจสอบ ทำผิดกฎหมายก็ไม่ต้องรับโทษ
   เขียนบทความมาถึงตรงนี้ ก็ต้องเป็นหน้าที่ของทุกคนแล้ว...อย่างน้อยก็เพื่อประเทศของเรา.